Χειμωνιάτικο θα είναι το επόμενο παγκόσμιο κύπελλο στο Κατάρ το 2022. Από 21 Νοεμβρίου έως 18 Δεκεμβρίου.

Ημερομηνίες λουκούμι για τους περισσότερους ποδοσφαιριστές.

Και γιατί τη συγκεκριμένη περίοδο θα είναι αγωνιστικά στο φόρτε τους και γιατί μετά το τέλος της σεζόν θα έχουν τον απαραίτητο χρόνο να ξεκουραστούν χωρίς άγχος.

Μου αρέσει η ιδέα να δω Μουντιάλ λίγο πριν τα Χριστούγεννα.

Η άποψή μου είναι ότι έτσι όπως έχει εξελιχθεί το ποδόσφαιρο θα είναι πολύ καλύτερα για τον κόσμο να βλέπει μπάλα μόνο τον χειμώνα.

Τότε που οι παίκτες αποδεδειγμένα βρίσκονται σε ιδανική κατάσταση. Σωματικά και πνευματικά.

Στο κάτω κάτω θα γίνει ένα πείραμα και μετά ο καθένας θα μπορεί να βγάλει τα συμπεράσματά του. Αν κάτι με προβληματίζει είναι η χώρα.

Διαφορετικά, δηλαδή αν η διοργανώτρια ήταν μια ευρωπαϊκή χώρα, θα το θεωρούσα δεδομένο ότι θα παρακολουθούσαμε σπουδαία παιχνίδια.

Το γενικό συμπέρασμα, πάντως, που βγαίνει μετά το φινάλε του παγκοσμίου κυπέλλου στη Ρωσία είναι ότι το ποδόσφαιρο αλλάζει.

Όπως είχα γράψει πρόσφατα οι ομάδες δεν μπορούν πια να βασίζονται σε έναν, δύο σταρ, διότι η ομαδικότητα είναι αυτή που έχει κερδίσει το όποιο ατομικό ταλέντο.

Και για να διακριθεί μια ομάδα, εκτός από το να διαθέτει πολύ καλούς παίκτες, οφείλει να συνδυάσει την αθλητικότητα με την ταχύτητα.

Κλασικό παράδειγμα η Γαλλία, η οποία έφτασε στην κορυφή και, μάλιστα, κέρδισε πολύ εύκολα στον τελικό.

Η ομάδα του Ντεσάμπ δεν εντυπωσίασε. Δεν έπαιξε το θελκτικό ποδόσφαιρο που είδαμε από τους Κροάτες και τους Βέλγους.

Είχε, όμως ισορροπία ως ομάδα και φιλοσοφία. Ότι η επίθεση ξεκινά από την άμυνα.

Οι Γάλλοι έτρεχαν πολύ, κάλυπταν χώρους, αδιαφορούσαν για την κατοχή της μπάλας (είχαν μόλις το 34%) και κτυπούσαν στην κόντρα με τρομερές αυξομειώσεις του ρυθμού.

Εκεί που έδιναν την εντύπωση ότι τους ενδιέφερε μόνο να μην δεχθούν γκολ, ξαφνικά πολύ γρήγορα έβγαιναν μπροστά και έστελναν τους αντιπάλους τους αδιάβαστους. Όπως έγινε με την Κροατία.

Οι γείτονες  είχαν τη μπάλα στα πόδια τους και έδειξαν επιθετική διάθεση, η Γαλλία πέτυχε τέσσερα γκολ…

Στο σύγχρονο ποδόσφαιρο ξεχωρίζει η ομάδα, η οποία είναι σοβαρή, οργανωμένη και ουσιαστική. Το θέαμα είναι πια δευτερεύον και τριτεύον.

Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα, ειδικά αν οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές είναι εξαντλημένοι από τις γεμάτες σεζόν. Ασφαλώς ο κόσμος θέλει να βλέπει Μέσι, Ρονάλντο και Αζάρ.

Αλλά στο τέλος θα κερδίσουν ο Εμπαπέ με τον Γκριεζμάν, οι οποίοι πρώτα παίζουν για την ομάδα τους.

Ο πρώτος, αν και μόλις 19 χρόνων, δείχνει να έχει πιάσει το νόημα.

Κι αυτό είναι έργο του προπονητή, ο οποίος κατάφερε να παρουσιάσει μια ομάδα με όλη τη σημασία της λέξεως.

Ο βασικός του φορ, ο Ζιζού, δεν πέτυχε ούτε ένα γκολ, αλλά οι Γάλλοι μέσα από τον πλουραλισμό του μελετημένου παιχνιδιού τους στέφθηκαν παγκόσμιοι πρωταθλητές.

Και εννοείται ότι αυτή η εθνική Γαλλίας δείχνει τον δρόμο.

Και στις παραδοσιακές δυνάμεις και σε άλλες σαν την Αγγλία, την Σουηδία και την Δανία.

Είτε σε εθνικό, είτε και σε συλλογικό επίπεδο οι ομάδες πρέπει να διαθέτουν πια ποδοσφαιριστές δυνατούς, αθλητικούς, όσο γίνεται ψηλούς και γρήγορους.

Με προϋπόθεση ότι οι πάντες θα παίζουν πια για το σύνολο, διότι τα προσωπικά σώου έχουν αρχίσει εδώ και καιρό να σβήνουν…