Είναι γεγονός ότι το Μουντιάλ της Ρωσίας παρουσιάζει ενδιαφέρον γιατί τα φαβορί τα έχουν βρει μπαστούνια και οι εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη. Από πλευράς, όμως, ποιότητας οι πρώτες εντυπώσεις είναι  απογοητευτικές η, τουλάχιστον κατώτερες του αναμενομένου. Κι αυτό έχει την εξήγησή του. Δεν είναι τυχαίο.

Κατ’ αρχάς, τα περισσότερα αστέρια του παγκοσμίου κυπέλλου μέχρι πρότινος είχαν υποχρεώσεις στα πρωταθλήματα των ομάδων τους και στα κύπελλα Ευρώπης. Έχουν δώσει πολλά παιχνίδια και λογικό είναι να αντιμετωπίζουν πρόβλημα κούρασης. Στέκομαι στα μεγάλα ονόματα, διότι από τα πρώτα παιχνίδια φαίνεται πόσο σημαντικοί είναι για τις ομάδες τους.

Οι τακτικές και τα συστήματα των προπονητών πάνε περίπατο και όλα στρέφονται γύρω από έναν Μέσι, έναν Νειμάρ, έναν Ρονάλντο και πάει λέγοντας. Ακόμα και γι’ αυτούς τους παικταράδες η πίεση αυξάνεται γιατί όλοι περιμένουν τα πάντα από εκείνους. Κι αυτό είναι βούτυρο στο ψωμί των αντιπάλων. Ξέρουν τι πρέπει να κάνουν απέναντι στα μεγαθήρια. Βέβαια, οι μεγάλοι παίκτες είναι για τους μεγάλους αγώνες. Άλλο η προκριματική φάση και τα πρώτα ματς του Μουντιάλ και άλλο η συνέχεια. Εκεί μιλάνε οι προσωπικότητες. Μέχρι τότε, όμως, η εξέλιξη του παγκοσμίου κυπέλλου θα είναι απρόβλεπτη…

Κι ένας πολύ σοβαρός λόγος που δεν μπορούμε να ξέρουμε το αύριο στη διοργάνωση είναι ότι πια δεν υπάρχουν οι περίφημες Σχολές ποδοσφαίρου που λίγο πολύ περίμενες τι θα δεις.

Τα παλιά χρόνια είχαμε την Σχολή των Άγγλων, των Γερμανών, των Ιταλών, των Ολλανδών, των Ανατολικοευρωπαίων, των Βραζιλιάνων, των Αργεντίνων. Τώρα απ΄ όλες τις ομάδες βλέπουμε να παίζουν καθαρά ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο. Ανήκουν στο παρελθόν το μπρίο, η φαντασία και οι ζογκλερικές ενέργειες των Λατίνων.

Πάρτε για παράδειγμα τη Βραζιλία. Όταν όλοι οι βασικοί παίκτες της αγωνίζονται στην Ευρώπη, τι να κάνει ο προπονητής; Υποχρεώνεται να πάει με τα νερά τους και να εφαρμόσει το ευρωπαϊκό στιλ, δηλαδή, δύναμη, ταχύτητα, πρέσινγκ ψηλά. Έτσι, βλέπουμε την ομάδα που επιτίθεται να αλλάζει συνεχώς πάσες και την αντίπαλο να αμύνεται με διπλή ζώνη και μαν του μαν όπου χρειαστεί κι όταν κερδίζει τη μπάλα να φεύγει γρήγορα στην κόντρα. Τα περισσότερα παιχνίδια είναι σχεδόν τα ίδια. Προβλέψιμα και μονότονα. Συν ότι η πολύ καλή φυσική κατάσταση υπερτερεί του ατομικού ταλέντου.

Οι ομοσπονδιακοί προπονητές των περισσότερων ομάδων δεν έχουν τον απαραίτητο χρόνο να δουλέψουν σωστά με τους παίκτες και αυτό που προσπαθούν είναι να φτιάξουν σφιχτά σύνολα, έτσι ώστε πρώτα να παίζουν για το μηδέν και μετά για να σκοράρουν. Από εκεί και πέρα ξέρουν τη συνταγή για να πάρουν θετικό αποτέλεσμα.

Το Μουντιάλ της Ρωσίας θα μείνει στην ιστορία και για την εφαρμογή του VAR. Ασφαλώς τα λάθη είναι μέσα στο πρόγραμμα, όμως σε γενικές γραμμές το βίντεο βοηθά σε πολύ μεγάλο βαθμό να υπάρχει δικαιοσύνη. Μη ξεχνάμε ότι τις τελικές αποφάσεις τις παίρνουν διαιτητές, άρα άνθρωποι, κι αυτό σημαίνει ότι πουθενά δεν θα βρούμε το τέλειο. Περιορίζεται, όμως, η αδικία.

Το θέμα είναι να μην γίνεται αλόγιστη χρήση τουVAR και οι συχνές διακοπές «σκοτώσουν» το άθλημα. Επιβάλλεται να μπουν κανόνες, όροι και προϋποθέσεις. Κι αυτό το τονίζω, διότι σε λίγους μήνες το βίντεο θα μπει επίσημα στη ποδοσφαιρική μας ζωή και όλοι μας πρέπει να είμαστε έτοιμοι να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα που θα βοηθήσουν το πρωτάθλημά μας να γίνει αξιόπιστο.